اثربخشی رفتاردرمانی شناختی در درمان مبتلایان به چاقی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رفتاردرمانی شناختی در درمان مبتلایان به چاقی است. روش: یک کارآزمایی آزمایشی تک موردی از نوع طرح خط پایه چندگانه فرآیند درمان، در دو مرحله کاهش و ابقای وزن، بر روی چهار بیمار زن چاق انجام شد. بیماران مبتلا به چاقی بر پایه شاخص توده بدن، در پنج مرحله خط پایه و جلسه های ششم، دوازدهم، هیجدهم و بیست و چهارم، پرسش نامه روابط چندبعدی بدن – خود، پرسش نامه طرح واره های ظاهر و پرسش نامه سبک زندگی کارآمدی وزن را تکمیل نمودند. وزن کشی بیماران در آغاز هر جلسه درمان انجام می شد. داده ها به کمک رسم نمودار و محاسبه درصد بهبودی ارایه گردیدند. یافته ها: درمان شناختی رفتاری چاقی در کاهش وزن و ابقای آن مؤثر بود و به تغییراتی در رضایت از تصویر بدن، باورهای شخصی درباره ظاهر و خود کارآمدی وزن انجامید. نتیجه گیری: رفتاردرمانی شناختی در درمان مبتلایان به چاقی مؤثر است.